Kamery szybkoobrotowe i głowice obrotowe
Kamera szybkoobrotowa z uchwytem
Kamery szybko obrotowe znajdują szerokie zastosowanie, np. w monitoringu wizyjnym placów magazynowych, biurowców, centrów handlowych czy monitoringu miejskim. Zastosowanie tego typu kamer obniża koszty instalacji nawet o 20 - 30% w stosunku do konwencjonalnych zespołów złożonych kamery z obiektywem i głowicy uchylno-obrotowej oraz odbiornika telemetrii. Zintegrowane kamery szybkoobrotowe są oferowane w trzech podstawowych wykonaniach:
- kamery wewnętrzne do montażu w suficie podwieszanym,
- kamery wewnętrzne do zawieszenia pod sufitem lub na wysięgniku obok ściany,
- kamery zewnętrzne do montażu na wysięgniku mocowanym do ściany lub słupa. Każdy punkt kamerowy jest wyposażony w dolnej części w 5” kopułę. Najczęściej stosuje się kopuły przezroczyste i przydymione. Punkty kamerowe przeznaczone do pracy na zewnątrz wyposażone są w grzałki i termostat. Jednak kamery te nie są odporne na zabrudzenia powierzchni kopuły, powodujące pogarszanie się obrazu oraz ekstremalne warunki atmosferyczne (temperatura, oblodzenie). Są też mało odporne na akty wandalizmu.
Zintegrowany punkt kamerowy składa się z kamery o dobrych parametrach wraz z wbudowanym obiektywem optycznym (najczęściej z zoomem), mechanizmu pozycjonującego pan/tilt oraz odbiornika telemetrycznego. Punkt kamerowy zajmuje stosunkowo mało miejsca i charakteryzuje się cichą pracą.
Kamera może obracać się o pełny kąt 360° ze regulowaną prędkością od 0,1°/s do 300°/s. Należy przy tym podkreślić, iż większość kamer może dokonywać wielokrotnego pełnego obrotu w płaszczyźnie. Wychylenie kamery w pionie może obejmować zakres od 0° do 90°. Kamery z zakresem do 180° posiadają funkcję "auto flip", która eliminuje odwrotne wyświetlanie obrazu na monitorze. Polega to na tym, że kamera wykonuje - podczas przechodzenia w trakcie ruchu pionowego przez najniższy punkt - obrót o 180°. Przy sterowaniu ręcznym kamer, prędkość pozioma i pionowa jest proporcjonalna do aktualnego ustawienia zoomu obiektywu kamery.
Kamery są wyposażane w obiektywy o zmiennej ogniskowej, najczęściej z zoomem optycznym od 16 do 23. Tylko najtańsze kamery mają obiektywy ze stała ogniskową. Ponadto kamery mają nawet 12-krotny zoom elektroniczny, co w efekcie daje bardzo duże współczynniki powiększenia obrazu. Kamery są wyposażane w układy automatycznego ustawiania ostrości, z możliwością ręcznego dostrajania.
W kamerach zintegrowanych można zaprogramować kilkadziesiąt pozycji programowych oraz nadać każdej zaprogramowanej pozycji nazwę. Dokładność ustawiania zaprogramowanych ujęć jest nie gorsza niż 1/2 stopnia. W oparciu o te pozycje, możliwe jest także zaprogramowanie kilku automatycznych tras nadzoru wizyjnego. Kolejność oraz czas obserwacji (wyświetlania na ekranie) poszczególnych pozycji także podlega programowaniu. Dodatkowo użytkownik może programować trasy obserwacji poprzez ręczne "uczenie" kamery. Należy podkreślić, iż podczas programowania można zabronić kamerze dostępu do tak zwanych "stref prywatności". W takim przypadku obraz nie jest wyświetlany na monitorze (czarny ekran).
Punkty kamerowe są najczęściej zasilane zmiennym napięciem o wartości nominalnej 24Vac. Mają również wbudowane układy chroniące przed przepięciami elektrycznymi.
Zintegrowana kamera w głowicy szybkoobrotowej jest sterowana po kablu wizyjnym, przy wykorzystaniu interfejsów RS-422 (skrętka dwuparowa) i RS-485. Do najpopularniejszych protokołów sterowania należą: Vicon, Pelco, Philips, VCL, Sensormatic, Kalatel i Lilin.
Sterowanie kamerami, programowanie i realizowanie różnych funkcji (ujęcia programowe, trasy nadzoru, trasy obserwacji) odbywa się za pomocą klawiatur zewnętrznych. Klawiatury sterujące umożliwiają dodatkowo zaprogramowanie daty i czasu w kamerze (wyświetlane na ekranie monitora), nazw pozycji, obszarów i tras.
Sterownik z joystickiem
Głowice obrotowe
Pomimo rozpowszechnienia się punktów kamerowych stosowane są także klasyczne głowice obrotowe (pozycjonujące). Obecnie głowice pozycjonujące znajdują zastosowanie głównie w takich miejscach instalacji, w których kamery są narażone na silne zanieczyszczenia i trudne warunki pracy. Obudowy zewnętrzne umieszczane na głowicach pozycjonujących mogą być wyposażone w daszki przeciwsłoneczne, grzejniki, wentylatory, odmrażacze oraz wycieraczki i spryskiwacze.
Głowice zapewniające zmianę położenia kamery zarówno w poziomie, jak i w pionie są nazywane głowice pan/tilt. Dzięki tym możliwościom głowicy kamera może być przestawiana w określonym zakresie, co zapewnia obserwowanie na ekranie monitora interesującego fragmentu dozorowanego obszaru. Głowice tego typu są z reguły sterowane ręcznie za pomocą pulpitu zdalnej regulacji. Specjalne sterowniki umożliwiają ustawienie takiej głowicy w zaprogramowanej wcześniej pozycji, jeżeli wystąpi sygnał alarmowy.
Sercem głowicy obrotowej są z reguły dwa zespoły napędowe z silnikami umieszczone w jednej obudowie. Jeden z tych zespołów zapewnia ruch w płaszczyźnie poziomej, drugi w płaszczyźnie pionowej. Standardowe głowice obrotowe zapewniają ruch ze stałymi prędkościami (chociaż w przypadku części głowic prędkości te mogą być regulowane przez użytkownika). Prędkość głowicy w płaszczyźnie pionowej jest zwykle mniejsza niż w poziomej. Należy również podkreślić, iż wraz ze wzrostem ogniskowych stosuje się mniejsze prędkości głowicy.
Uproszczona wersja głowicy obrotowej zapewnia tylko obracanie w poziomie (scanner). W tym przypadku dosyć często stosuje się tylko sterowanie automatyczne zapewniające obracanie głowicy w zadanym zakresie. Możliwości tego typu głowic a zatem i zakres ich zastosowań są jednak ograniczone.